- korluq
- 【名】欠乏､ 不足､ 困窮[ｹﾂﾎﾞｳ､ ﾌｿｸ､ ｺﾝｷｭｳ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
korluq
Look at other dictionaries:
korluq — 1. is. 1. Kor adamın halı, gözü görməmə. <Salman:> O mənim atamın korluğuna sataşdı. Ə. H.. <Məsmə:> <Ərimgil> gözsüzlük bədbəxtliyini, korluq fəlakətini özləri üçün bir nemət hesab edirdilər. S. H.. <Zeynal> korluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gecəkorluq — is. tib. Gecələr gözün görmə qabiliyyətinin azalmasından ibarət göz qüsuru; şəbkorluq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözsüzlük — is. Gözü görməyən adamın halı; korluq. Gözsüzlük pis dərddir. – |Məsmə:> <Ərimgil> gözsüzlük bədbəxtliyini, korluq fəlakətini özləri üçün bir nemət hesab edirdilər. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıxıntı — is. 1. Çətinlik, qısıntı, yoxsulluq, ehtiyac, korluq, güzəran ağırlığı. <Əmrah> başdan ayağa sıxıntı, fəryadla yoğrulmuş bir həyatdan küsməkdə haqlı idi. M. Hüs.. Durnanın uşaqlığı sıxıntı içərisində keçmişdi. Ə. S.. Sıxıntı çəkmək – 1)… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanqoylamax — (Qazax) sudan korluq çəkmək. – Taxıl yanqoyluyuf, yaxşı döyü dəni … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərəc — ə. 1) günah, təqsir, suç; 2) korluq çəkmə, çətinlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basqınçı — is. Soyğunçu, qarətkar, quldur, yolkəsən, çapovulçu. Basqınçıların təqibindən qaçıb bu dağlara sığınmış xınalıqlılar quraqlıq illərində sudan çox korluq çəkirlərmiş. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geymək — 1. f. 1. Əyninə paltar, ayağa ayaqqabı və başa papaq keçirmək. Çəkmələrini geymək. Pencəyini geymək. İsti paltar geymək. – Qurban . . durdu ayağa və ətəklərinin kəcini silib başmaqlarını geydi və yavaş yavaş üz qoydu getməyə. C. M.. <Ağa:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
görməzlik — is. Görmək qabiliyyətindən məhrumluq; görməmə, korluq. Görməzliyə vurmaq (salmaq) – qəsdən özünü görməyən kimi göstərmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
